Nuk është
rastësi apo nga ata kërkimet e rëndomtë që bëjnë disa pseudogazetarë apo
kritikë për të kapur ndonjë “peshk” dhe për ta injektuar e ndotur trurin e
shumë lexuesve, por thjesht është drita metaforike që vjen nga një tunel i
errët, ku skeletet vdekëtarë janë verbuar nga shkëlqimi i kësaj drite.
Është
fjala për shkrimtarin Ardian-Christian Kyçyku (pseudonimi letrar i Ardian
Kyçykut).
E meqënëse
jam tek verbimi, a nuk ka ndodhur gjithmonë me të ikurit e detyruar nga
qeverisjet fatale të vendit tonë të shumëvuajtur që pothuajse ose harrohen, ose
bëjnë sikur i kujtojnë? E kjo e fundit është vdekja vetë, vrasja e ngadaltë, pa
zë. Me të drejtë shkrimtari i mirënjohur dhe studiuesi serioz z. Novruz Xh.
Shehu në një esse të shkruar enkas për krijimtarinë e Kyçykut thotë: "I dëgjuar shumë pak në vendin
e tij të lindjes, i botuar pa kujdesin e duhur në komunitetin shqiptar, që ende
s’po shkëputet plotësisht nga ankthi i miteve të komunizmit, me një kolanë të
jashtëzakonshme veprash artistike në prozë (mbi 30 tituj shkruar e botuar në
gjuhët shqip, përkatësisht rumanisht), Ardian Kyçyku meriton të nderohet si një
kont i vërtetë i letrave".
Ardian
Kyçyku është Rektor i Universitetit Rumun të Shkencave dhe Arteve “Gheorghe
Cristea” të Bukureshtit. Doktor i shkencave filologjike, doktorand në teologji
pranë Universitetit Shtetëror të Bukureshtit dhe docent në shkencat humane dhe
të komunikimit, anëtar i Bashkimit të Shkrimtarëve të Rumanisë, i Këshillit
Kombëtar të Rektorëve, i Lidhjes së Shkrimtarëve të Shqipërisë, i Académie Européenne des Arts dhe i Central European Academy of
Science and Art. Është edhe President i European
Academy of Performing Arts. (Kozeta Zylo)*
Kozeta
Zylo: Zoti Kyçyku cila
ka qënë fëmijëria juaj dhe sa ka ndikuar natyra e magjishme e vendlindjes suaj,
Pogradecit, legjendat e qytetit në botën tuaj shpirtërore?