 |
| A.-Ch. Kyçyku, 2012 |
Jeni të bindur, - tha Hija kur doli nga shpella, - se jeta ime ka rrjedhur më kot në terr, atje ku ca jetojnë Zotin e ca ndjekin verbimin e tyre; në lagështi e gazmende që vdekatari i sajon duke nxjerrë bojë nga gjaku e gjak nga boja; atje ku duhej të fshihja diçka e jo rrallë gjithçka, që të mbetej qoftë edhe një perlë për pritjen tuaj. Jeta ime rodhi, teksa çmimin perlave ua vinit gjithmonë ju – e mund të ndodhte që perla më e bukur të çmohej thjesht sa, a më pak se një guriçkë, dhe anasjelltas.
Por edhe sikur për një guriçkë të qe bjerrur jeta ime,
mjafton(te).
E vështronin me habi e përçmim, por edhe me një adhurim që fshihej nën përbuzje e çudi, sikur ai të kishte njëqind palë sy e gojë në vend të syve.
Por po shoh me dhembje, - shtoi Hija e shpellarit, - se keni pushtuar çdo qosh, çdo skaj, çdo kthinë zbrazëtie, kurse të tjerat, përfshi ca shpirtra e ca sende, i keni marrë me qira. Aq sa më duket sikur secili jeton sot në atdheun e tjetrit. Paskeni mbushur plotin me bosh dhe boshin me vetvete; të gjithë paskan vend brenda jush e mes jush, madje edhe unë, mirpo një grimë kohë e vend për librin, për copat e shkëmbinjve e gurëve ku kam shkruar, për perlën a guriçkën që shlyeva me një jetë në shpellë, - që të mos them në hije, brenda, ose jashtë verbimit, - nuk po e gjej. Rri pyes veten: doni perlën në vend tim, apo mua në vend të perlës?! Apo as njërën, as tjetrin...
Mos, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘mos’
Na, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘na’
E, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘e’
Merr, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘merr’
Për, tha ai që dinte vetëm fjalën ‘për’
Keq, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘keq’
Por, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘por’
Është, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘është’
Praktikisht, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘praktikisht’
Dhe, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘dhe’ (lidhëzën, jo tokën)
Teorikisht, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘teorikisht’
E, shtoi ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘e’
Pamundur, tha ai/ajo që dinte vetëm fjalën ‘pamundur’
që
ne
të
(të)
lexojmë
ato
që / që
shkruan / ke shkruar ti
për
ne
,
sepse
secili
prej
nesh
di
vetëm
nga
një
fjalë
dhe
po
nuk
qemë
bashkë
siç
na
sheh
nuk
marrim
vesh
asgjë
pra
i
bie
të
kesh
jetuar
vërtet
pa
pikë
kuptimi
Bukuri, u gjegj shpellari.
Dhe ai që dinte vetëm fjalën ‘bukuri’ kërkoi me një vështrim shurdhmemeci ndihmën e atyre që dinin vetëm fjalët ‘i’, ‘shpjegoi’, ‘çfarë’, ‘kuptimi’, ‘mund’, ‘të’, ‘kishte’, ‘përgjigjja’, ‘e’, ‘hijes’.
2010
Nga vëllimi Perla